மிதமான சுயநலமாக இருப்பது சாதாரணமானது மட்டுமல்ல, மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும். தமக்காக நிற்கவும், எப்போதும் மற்றவர்களுக்காகவே எல்லாவற்றையும் செய்ய முடியாதவர்களும் மிகவும் மகிழ்ச்சியற்றவர்களாக மாறலாம், ஏனென்றால் அவர்கள் பெரும்பாலும் கருணையையும் அதிகப்படியான மென்மையையும் பயன்படுத்துகிறார்கள்.
ஆரோக்கியமான மற்றும் ஆரோக்கியமற்ற சுயநலத்திற்கு இடையிலான மிக முக்கியமான வேறுபாடுகள்
ஆரோக்கியமான அகங்காரம் முதன்மையாக ஒரு நபரின் சொந்த நலன்களுக்காக செயல்படுவதற்கும், அவருக்குத் தேவையான முடிவுகளை அடைவதற்கும், மற்றவர்களின் உரிமைகளை மீறாமல், மற்றவர்களுக்கு துன்பத்தை ஏற்படுத்தாமல் இருப்பதன் மூலம் வகைப்படுத்தப்படுகிறது. ஆரோக்கியமற்ற அகங்காரம், இது ஈகோசென்ட்ரிஸம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது, இது மிகவும் விரும்பத்தகாதது: இது ஒரு நபரை தனது சொந்த விருப்பப்படி செயல்படும்படி கட்டாயப்படுத்துகிறது, "அவரது தலைக்கு மேலே செல்லுங்கள்", நெருங்கிய மக்களின் வாழ்க்கை மற்றும் நல்வாழ்வைப் பற்றி சிறிதும் அக்கறை கொள்ளவில்லை.
சுயநலமானது மக்கள் தங்களை ஒரு விசித்திரமான இடத்தில் வைப்பதைத் தடுக்கிறது. இது பச்சாத்தாபம், பச்சாத்தாபம், இராஜதந்திரம் ஆகியவற்றுடன் பொருந்தாது. ஒரு நபர் மற்றவர்களுக்கு என்ன உணர முடியும் என்பதை கற்பனை செய்து பார்க்க முடியாது.
ஆரோக்கியமான அகங்காரத்துடன், ஒரு நபர் தனது திறமைக்கு ஏற்றவாறு தன்னை நேசிக்கிறார், ஒரு நல்லவர், மிகைப்படுத்தப்படாதவர், சுயமரியாதையை குறைத்து மதிப்பிடாதவர், அவரது பலம் மற்றும் பலவீனங்களைப் பற்றி அறிவார். அவருக்கு வேறொருவரின் பாராட்டு தேவையில்லை, அவர் தனது தகுதிகளின் ஆரம்ப அங்கீகாரத்தை அடைய முயற்சிக்கவில்லை. ஆரோக்கியமற்ற அகங்காரம், மாறாக, ஒரு நபரை மோசமான காரியங்களைச் செய்யத் தூண்டுகிறது. இது தொடர்ந்து வழிபாட்டைக் கோருவதற்குத் தூண்டுகிறது, மற்றவர்களை அவமானப்படுத்தக்கூடும், வேலையில் "உட்கார" ஆசை, அவதூறு மக்கள் தங்கள் பின்னணிக்கு எதிராக சிறப்பாகத் தோன்றும். அவரது பார்வையில் பரிபூரணமாகத் தோன்ற, ஒரு எஜோசென்ட்ரிக் எதையும் செய்யும்.