மனிதனின் இயல்பு இதுதான்: தன்னிடம் இருப்பதை அவர் மதிக்கவில்லை. அவர் அதை இழக்கும்போதுதான், அவர் எப்படி நன்றாக உணர்ந்தார் என்பதை நினைவில் கொள்ளத் தொடங்குகிறார். இது மற்றவர்களுடனான உறவு, ஒருவரின் சொந்த உடல்நலம் குறித்த அணுகுமுறை அல்லது ஒருவித சொத்துக்களை வைத்திருப்பது போன்றவற்றைப் பற்றியது.
ஒரு நபர் தன்னிடம் உள்ளதைப் பாராட்டாமல் இருப்பதற்கு பல காரணங்கள் உள்ளன. முதலாவது போதைப்பொருள். ஒரு நபர் சில விஷயங்களுடன் பழகுவார், அது அவருக்கு இயல்பானதாகிவிடும், எனவே அவர் அதை மகிழ்ச்சியான அல்லது அசாதாரணமான ஒன்றாக உணருவதை நிறுத்துகிறார். நீங்கள் நீண்ட காலமாக ஒரு பொருளை வாங்க விரும்பினால், அதற்காக நீண்ட காலமாக சேமித்து இறுதியாக அதை வாங்கியிருந்தால், முதலில் நீங்கள் கையகப்படுத்துதலைப் பாராட்டுவீர்கள், அதன் உடைமையை அனுபவிப்பீர்கள். இருப்பினும், சிறிது நேரம் கழித்து, இதுபோன்ற நீண்டகாலமாக எதிர்பார்க்கப்பட்ட கொள்முதல் இனி உங்களுக்கு அசாதாரணமாகத் தெரியவில்லை, நீங்கள் அதன் இருப்பைப் பயன்படுத்திக் கொள்வீர்கள்.
சில நேரங்களில் இது மற்றொரு நபருடனான உறவுகளில் நிகழ்கிறது. பழக்கம் உறவை குளிர்ச்சியாக்குகிறது, பங்குதாரர் தனக்கு அடுத்ததாக இருப்பதைக் கூட கவனிக்காமல் இருக்கலாம். நெருக்கத்தின் மதிப்பு மறைந்துவிடும், முன்பு இருந்த தகவல்தொடர்புகளிலிருந்து அந்த மகிழ்ச்சி இல்லை. ஒருவருக்கொருவர் குறைபாடுகளுக்கு அதிக நேரம் ஒதுக்கப்படுகிறது, அதன் பிறகு ஒரு இடைவெளி மிகவும் சாத்தியமாகும்.
ஒப்பீடு இல்லை - மதிப்பு இல்லை
இந்த மதிப்பு இல்லாமைக்கான இரண்டாவது காரணம் என்னவென்றால், ஒரு நபர் தனது சொந்தத்தை கடந்த காலத்தில் இருந்ததை ஒப்பிடவில்லை அல்லது எதிர்காலத்தில் இருக்கலாம், அப்போது அவர் தனது இதயத்திற்கு அன்பான ஒன்றை இழக்க நேரிடும். ஒரு விதியாக, ஒரு நபர் எல்லாவற்றையும் இழக்க முடியும் என்ற உண்மையைப் பற்றி சிந்திப்பதில்லை, அவர் தனது நிலை மாறாமல் இருக்கும் என்று நம்புவதற்குப் பழகுவார். ஒரு நபர் ஒரு சூழ்நிலையைப் பற்றி யோசித்தவுடன், அருகிலுள்ள ஒரு நேசிப்பவர் இல்லாமல் அல்லது அவரது சொத்து இல்லாமல் அவர் எப்படி மோசமாக உணர முடியும், இதன் மதிப்பு உடனடியாக அவரது கண்களில் அதிகரிக்கிறது. இத்தகைய பிரதிநிதித்துவங்கள் அவ்வப்போது செய்ய மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும், ஏனெனில் அவை தற்போது அருகிலுள்ளவற்றைப் பற்றி அதிகம் மதிப்பிட உதவுகின்றன.